-
1 harce
-
2 harc
Ⅰ m (G harcu) zw. pl Hist. single combat (before a battle)- wyjść na harc a. harce to come out for single combatⅡ harce plt (dokazywanie) frolics- wyprawiać a. urządzać harce [dzieci, zwierzęta] to caper a. frolic aboutThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > harc
См. также в других словарях:
harce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. harceców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} swawolna zabawa połączona z gonitwą, skokami, popisami zręczności; igraszki, dokazywanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyczyniać harce.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
harc — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. zwykle w lm «psotna, swawolna zabawa, dokazywanie; gonitwy, skoki, popisy zręczności, zwłaszcza w jeździe konnej» Wyprawiać dzikie harce. Urządzać konne harce. 2. hist. «od średniowiecza do XVII w.: walka… … Słownik języka polskiego
